Scroll Top

Bonjour, ça va?

Bonjour, ça va? Het aantal keer dat we die woorden te horen krijgen op onze tweede tocht door Marokko, is niet bij te houden. Tot in de kleinste dorpjes worden we hartelijk begroet door oude mannen op ezels, werkende vrouwen in velden en door kinderen fietsend of slenterend naar school. Meteen weten we weer waarom we Marokko zo’n fantastisch land vinden.

Het vertrekpunt voor onze tocht van twee weken ligt in Agadir. We fietsen door de Anti-Atlas naar de rand van de Sahara en keren via de Atlantische kust terug. Het gebied, ten zuiden van de Hoge Atlas, is immens gevarieerd, ruw en heel vaak relatief onontgonnen terrein. Op onze kaart staan wegen aangeduid die in de praktijk nergens te bespeuren zijn, maar even goed fietsen we over nagelnieuwe wegen met een vers laag je asfalt waar de kaartenmakers nog geen weet van hebben.

Zo is er de weg in aanleg door een kloof naar Igrim. Niet goed wetend wat ons te wachten staat slaan we 8 liter water in, een voorraad brood met de onafscheidelijke la vache qui rit en een assortiment koekjes. Al meteen ontvouwen zich voor ons bergen in alle tinten bruin. De rivier staat deze tijd van het jaar droog, een geluk want we moeten de keienvlakte herhaaldelijk oversteken. Een rustige onverharde weg slingert zich door diepe kloven. We genieten volop van al die natuurpracht.

Igrim ligt in een oase, wat gewrongen in de kloof. Het is een onwaarschijnlijk mooi gelegen pittoresk berberdorp. Helaas blijkt de al kilometers geleden aangekondigde auberge gesloten zodat we geen frisse cola kunnen drinken. Gelukkig biedt de schaduw van de palmeraie soelaas. En ook het water smaakt heerlijk koel. Om uit Igrim weg te raken, krijgen we een stevige klim voorgeschoteld. Het is een kwestie van op strategische punten even op adem te komen zodat we op de steile helling opnieuw kunnen vertrekken.

Onbewust zijn we wat blijven steken in de kinderlijke afbeelding van een oase als een groepje palmbomen met een waterbron en een kameel erbij. De werkelijkheid stuurt die fantasie toch even bij: bij minder dan 10.000 palmbomen hoor je ons het woord ‘oase’ niet meer gebruiken en het water stroomt er luid klaterend door.

De Anti-Atlas is stukken minder toeristisch dan het Atlasgebergte. Zo krijgen we slechts één keer een tapijt te koop aangeboden. Niet dat we er alleen waren, jong gepensioneerden in mobilhomes hebben net als de betere trekvogel deze overwinterplaats duidelijk ook ontdekt. Wij hebben de tent dit keer meegenomen en de afwisseling tussen logementen van verschillende kwaliteit en idyllische kampeerplekjes is een voltreffer.

Niet enkel het natuurschoon is heel gevarieerd, ook de verschillende dorpen en hun inwoners zijn dit. We passeren kleine gesloten gemeenschappen met enkel lemen huizen waar alle transport per ezel gebeurt tot meer moderne dorpen met huizen opgetrokken uit snelbouwstenen met een Dacia Duster voor de deur geparkeerd. In de afgelegen berberdorpen doen ze niet van zomertijd wat wel voor enige verwarring kan zorgen indien je een tijdstip voor het ontbijt wil vastleggen.

En het weer dan? Wel, wij fietsten twee weken onder een strakblauwe hemel en een zalig warme zon. Er was zelfs in Marokko sprake van een heuse hittegolf. In Azië vergeleken we het fietsen ooit met fietsen onder een warme douche. Hier is een andere huishoudelijke vergelijking van doen: fietsen in de droogkast. Je voelt constant een hete lucht en alle vocht wordt uit je weggezogen. Bedenk wel dat wij ‘voor de zekerheid’ ook een donzen jas, beenstukken, muts en handschoenen bij ons hadden. Tine had nog net voor vertrek een warme onderbroek voor koude nachten thuisgelaten.

Er valt echt niets op de afgelopen weken aan te merken. Enkel Wim werd na een bijensteek ’s morgens wakker met een dichtgetimmerd oog. Gelukkig viel het natuurschoon ook met één oog goed te aanschouwen.

Het moge duidelijk zijn dat Marokko een van onze favoriete (fiets)landen blijft.


01/04/2017: Inezgane (Agadir) – ergens rond Tourhert: 82km, 4u57, 16.4km/u gem.
02/04/2017: ergens rondTourhert – Tiouet: 60km, 4u18, 13.8km/u gem.
03/04/2017: Tiouet – even voorbij Ighrem: 73km, 6u20, 11.5km/u gem.
04/04/2017: even voorbij Ighrem – Akka: 118km, 6u23, 18.5km/u gem.
05/04/2017: Akka – Icht: 86km, 3u29, 24.8km/u gem.
06/04/2017: Icht – voorbij klim uit Igrim: 58km, 5u21, 10.7km/u gem.
07/04/2017: voorbij klim uit Igrim – Tafraout: 63km, 4u38, 13.5km/u gem.
08/04/2017: Tafraout – even voorbij Tirhmi: 73km, 4u52, 15km/u gem.
09/04/2017: even voorbij Tirhmi – Tiznit: 42km, 2u11, 19km/u gem.
10/04/2017: Tiznit – Sidi Ifni: 85km, 5u07, 16.5km/u gem.
11/04/2017: Sidi Ifni – Mirleft: 34km, 2u29, 13.9km/u gem.
12/04/2017: Mirleft – 10km voorbij Massa: 86km, 5u, 17.2km/u gem.
13/04/2017: 10km voorbij Massa – Inezgane (Agadir): 83km, 4u20, 19km/u gem.

Comments (14)

Weeral genoten van jullie prachtig verslag en foto’s! Leuk om mee te kunnen genieten van jullie mooie reis!

Wat een prachtige foto’s weer! Heerlijk om zo te mogen meegenieten met jullie reizen.

Eén en al bewondering voor jullie manier van reizen! Blij dat jullie genoten hebben 😉

Hela stampertjes,
Terug in ‘t land zien we ? En zo te zien een aardig tripje beleefd (die vileine bij/wesp niet meegerekend) ? Ik stel voor dat we eens schrijven naar de Marokkaanse overheid om de naam van dat zuidelijk gebergte te laten veranderen. Iedereen die er wandelt, fietst, reist is vol lof. Iedereen is pro ! Dus i.p.v. “Anti Atlas”, “Pro Atlas”. Klinkt al een stuk positiever niet ? We zijn benieuwd naar jullie dolle fratsen. De hoogste tijd dus voor een nieuwe samenkomst. Tot binnenkort.

Kathleen Bruneel

Junder vreugde is uze vreugde!

Groetjes
Kathleen

super om weer een reisverhaal van jullie te kunnen lezen!
Top!

Dit leest allemaal als een machtige reis/fietservaring. Top reisverslag!

Chris Van den Vonder & Lervon Lewis

Respect voor jullie trips. Doorgaan !!!!!!!

duidelijk dat jullie opnieuw genoten hebben van een mooi en boeiend stukje Marokko (en terecht !)
leuk verslag !

GOED IDEE OM NAAR MAROKKO TE GAAN.

mooi hoor – wij kijken uit naar het live-verslag!

Blij dat ook wij wat kunnen meegenieten van jullie prachtige reis, ook voor ons zijn het fantastische herinneringen en idd Marokko is een écht fietsland!
Ik denk volgend jaar jullie voorbeeld terug te volgen zoals onze vorige Marokko fietsreis!

Nous avons été très heureux de faire votre connaissance à Tafraout 😉

Christophe et Pascale
http://www.tandemvagamonde.blogspot.com

Hello! Cool post, amazing!!!

Comments are closed.