Pau – Porto: facts and figures

Samengevat
# landen: 3 (Frankrijk, Spanje & Portugal)
# fietsdagen: 18 dagen
# km’s: 1706km

# gem. km’s/dag: 94,78km/dag
# max. km/dag: 164 km/dag, van Cangas de Onis naar Leon
# min. km/dag: 48km/dag
# beren: 1 opgezette (in Cantabria leven er momenteel 60 tot 80 bruine beren )
# rustdagen: 0 dagen
# lekke banden: 2 stuks
# cola’s: min. 2 per dag
# hoogtemeters: meer dan pakweg op een rondje Zeeland
# Brooks zadel gedemonteerd: 5 keer (en het blijft kraken)

Het dak van de trip
Op dag 2 fietsten we door over de Pyreneeën. De col de la Pierre St. Martin (1760m) leek tactisch een goede keuze:1300 hoogtemeters over een afstand van 25km (ofte een gem. stijgingspercentage van 1,9%), dat moest binnen onze mogelijkheden liggen. Gemiddeldes zijn natuurlijk theoretisch, de benen moesten het in de praktijk uitvoeren. Na 7 km waren we slechts 100m hoger . Vanaf dan zakte het stijgingspercentage niet meer onder de 9%. De klim was lastig maar mooi (het skidorp iets minder).

Partners in crime
Hannes en Annelies, een Zwitsers-Oostenrijks koppel verkennen voor 2 tot 4 jaar de wereld per fiets en per parapente (=9kg extra voor een bijkomende uitvalshoek). We ontmoetten hen in Potes en Leon, het waren gezellige avonden: de mannen hadden het over fietstechniek, de vrouwen over MSR kooppotten en Skinfit fietskledij (www.loslo.net).

Santiago, een sympathieke Spanjaard die zijn land al grondig met de fiets heeft verkend en ons heel wat wegen aanwees met de woorden ‘muy bonito’. Enkele pelgrims, al dan niet met schelp.

Tent
Onze nieuwe tent, MSR Elbow Room 3, werd grondig getest en meer dan goed bevonden: ruim, gebruiksvriendelijk in opbouw en afbraak, solide. Wanneer Wim niet meer groeit zal ze nog een tijd goed dienst kunnen doen.

Meest toevallige gebeurtenis
Op het uitje naar de Mirador del Cable (zonder bagage) kreeg Wim in de afdaling een lekke band. Alle herstelmateriaal was aanwezig behalve de pomp. We bereidden ons voor op een wandeling van een paar uur tot het dichtstbijzijnde dorp. Wonder boven wonder stond 100m verder een Franse mountainbiker met pomp klaar. Bandje hersteld, verder gefietst.

Campings
De camping in Quintannar de la Sierra vonden we de mooiste van onze trip. Een heerlijk, rustig plekje tussen de bomen (nadien bleek dat de congé in Spanje nog niet was begonnen, vandaar de rust wellicht). Ook de campings in La Bragança & Potes kon ons meer dan bekoren. En natuurlijk de twee wildkampeerplekjes.
De vreselijkste camping was met voorsprong die in Lagos de Sanabria. Op weg naar Portugal besloten we een omwegje te maken naar de het Parque Natural de Sanabria. Een grote misse. De camping was overbevolkt, vuil, luidruchtig. De volgende dag werd het park vlot omgedoopt tot Parque Marginal de Sanabria.

Irritantste geluid
Het krakende Brooks-zadel. Brooks mag dan wel de zetel onder de zadels zijn, het krakende geluid is meer dan vervelend. Het zadel werd ettelijke keren volledig gedemonteerd en grondig gesmeerd echter zonder resultaat. Na 10 dagen was Wim gelukkig zen genoeg om het euvel te negeren.

Koers
In de ‘Picos de Europa’ is er in Fuente Dé (1100m) een kabellift naar Mirador del Cable (1847m). We hoorden dat er op de eerste 2 ritten (om 9u) van de dag fietsen mee naar boven mochten en wij waren net op fietsvakantie. We waren gelogeerd in Potes (300m), zo’n 24km van Fuente Dé. We vertrokken om 7u, na een halfuur opwarmen bleek dat we het doel aan dit tempo niet zouden halen, de koers werd op gang geschoten en om 9u stonden we net op tijd in Fuente Dé. De andere uitgeruste wandelaars keken vreemd op toen ze Tine uit al haar poriën zagen stomen.

Tombola
Op de camping in Amarante willen we proviand kopen voor het ontbijt. Het verkrijgen van melk en pistolets vormen geen probleem, de aankoop van chocolade loopt echter minder gezwind. Het verkrijgen van chocolade kan enkel via een bizar loterijsysteem (een kauwgomballenbak met cijfers). We ondernemen 4 pogingen maar ‘winnen’ telkens een (keiharde) caramelreep. Onderhandelen met de verkoper haalt niets uit: chocolade (de toonbank ligt er vol van) kan enkel via de loterij. We staken onze pogingen (en de caramelrepen in zijn achterste).

Van de grond
Meteen op dag 1 kregen we een aantal pittige hellingen voorgeschoteld waarbij het voorwiel (incl. bagagetassen) zowaar van de grond kwam. Tines minimumsnelheid was meteen scherp gesteld: 3.5km/u.