Scroll Top

Safari Njema *

Toegegeven, een land in het reisschema opnemen waar de avond voordien een poging tot staatsgreep heeft plaatsgevonden (we vlogen op 16 juli via Istanbul naar Dar Es Salaam) is verre van ideaal.

Tijdens de turbulente vlucht naar Istanbul zorgde een paniekerige steward in opleiding daarenboven voor wat extra spanning. Door tijdens een fel onweer met een trillende stem om “medical assistance” te roepen dachten we even dat onze trip al voorbij was vooraleer deze goed was begonnen. Uiteindelijk landden we toch in één stuk op Turkse bodem en konden we beginnen “queuen” om onze gemiste aansluitende vlucht naar Dar om te boeken. Om een langer verhaal kort te maken: 72 uur na het vertrek stonden we fris en monter in Dar, klaar om Tanzania fiets- en safarigewijs te verkennen.

Vanuit Dar fietsten wij naar het zuidwesten van Tanzania. Veel sluipwegen hadden we tijdens onze voorbereiding niet gevonden, de plaatselijke E40 leek de enige optie in de richting die we uitwilden. Gelukkig hadden de Chinezen tijdens de aanleg van de weg (meestal) voor een pechstrook gezorgd.
We passeerden om de 15 kilometer een kleine dorpje en op een dagafstand fietsen lag telkens een iets grotere variant waar we (de ene keer al vlotter dan de andere) een geschikte overnachtingsplaats konden vinden. Het leven speelt er zich af naast (en op) de hoofdweg. Elk dorp was voorzien van meerdere kleurrijke fruit- en groentenstalletjes. Vaak was het echter zo dat het assortiment in het hele dorp beperkt was tot één enkele soort. Zo had je een sinaasappeldorp, een aardappeldorp, een ajuinendorp, een tomatendorp,… Andere winkels zijn dan weer heel mobiel.

Safari per fiets
Onze weg liep dwars door Mikumi National Park. Aan de ingang van het park konden we de actuele wildprijs zien. De chauffeurs werden aangemaand om pole pole** te rijden. Ons leek het eerder verstandig om die 60 kilometer goed door te fietsen, kwestie van de kans op een close encounter te beperken. Achteraf kregen we van verschillende locals te horen dat fietsen door een nationaal park misschien toch niet zo slim was.

Ruaha NP – Allemaal beestjes
In Iringa werden de fietsen geparkeerd en ingeruild voor een Landrover Defender, compleet met gids/chauffeur/mecanicien. We hadden een driedaagse safari geboekt in Ruaha National Park. Meer over onze safari lees je in deze post.

Kamikaze-gewijs richting Mbeya
Na het safari-uitje vervolgden we ons traject naar Mbeya. Waar de Tanzaniaanse medemens meestal een relaxte en vrolijke indruk maakt – zo kregen we ontzettend veel een duim omhoog te zien – wordt zijn gedrag hyperkinetisch achter het stuur van een gemotoriseerd voertuig. Plots waant hij zich testpiloot op het circuit van Francorchamps terwijl hij in werkelijkheid nog steeds die gammele, lichtjes scheef op de carrosserie gemonteerde bus bestuurt. Een sterk geloof in hogere machten doet toch vermoeden dat ze er zelf ook niet helemaal gerust in zijn.

Ziekenboeg in Mbeya
Bij aankomst in Mbeya boekten we een weekje all-inclusive in het Mbeya Hotel. Neen, dit was geen vrijwillige wijziging van onze favoriete vakantieformule. Een nierontsteking verwees Wim vrij resoluut naar de lappenmand.

Op safari was ons verteld dat de traditionele geneeskunde hier olifantenmest gebruikt bij hoge koorts. Olifanten hebben een slechte spijsvertering. Slechts 40% van wat ze eten, wordt ook werkelijk verteerd. Olifanten eten daarom de hele dag door en eten bladeren van de toppen van bomen, maar ook van struiken laag bij de grond. Hun uitwerpselen bevatten dus een mix van kruiden en groen en zijn daarom bijzonder geneeskrachtig. Als een baby ziek is, wordt hij in een doek gewikkeld en bij brandende olifantenmest gelegd. De kruidige dampen hebben een geneeskrachtige werking.

Er was echter niet voldoende mest voorhanden voor iemand van twee meter, dus vertrouwden we Wims medische toestand liever toe aan de deskundige en uitstekende handen van dokter Petra Clowes (waarvoor dank).

Na het medische oponthoud was Wim te transparant geworden om op fietsvlak nog veel te kunnen betekenen. Het vervolg van de fietstocht richting Malawi moest helaas van de planning worden geschrapt, er werd een alternatief programma uitgewerkt.

TAZARA – De trein is altijd een beetje reizen
Om terug in Dar te geraken wilden we de TAZARA nemen. De TAZARA (afkorting voor Tanzania-Zambia Railway) is een spoorlijn tussen Kapiri Mposhi in Zambia en Dar es Salaam. De spoorlijn werd aangelegd door China en geopend in 1976. Doordat er sinds toen weinig veranderd is, was dit voor ons een fantastische ‘retro-vintage ervaring’.
We moesten ruim op tijd aanwezig zijn om de fietsen toe te vertrouwen aan de cargo-afdeling. Daardoor zagen we het station heel langzaam vollopen: gelegenheidswinkeltjes stallen hun waren uit, de bagage wordt netjes in rijen geplaatst, kinderen proberen een praatje met ons te maken.

De trein neemt een volledig ander traject dan de hoofdweg en we genoten van een compleet ander landschap: weg savanne, in de plaats daarvan kregen we tropisch regenwoud. De trein rijdt ook door het Selous Game Reserve waardoor dit een train game drive werd met buffels, nijlpaarden, giraffen en impala’s langs de sporen.
Tussen Mbeya en Dar stopt de trein zo’n veertig keer. Bij elke stop komt het hele platform tot leven. In een mum van tijd worden hele trossen bananen, zakken rijst en andere handelswaar op en van de trein geladen. De handel op en over het spoor floreert hier duidelijk. De afgelegen dorpen gaven ons een minder troosteloze aanblik dan de vele dorpjes langs de hoofdweg waar we door fietsten.

Hakuna Matata
Onze reis sloten we af op het tropische eiland Zanzibar. Vanuit Stone Town fietsten we naar de oostkant van het eiland. In Matemwe waren we gelogeerd in bungalows aan het rand van het dorp. Er stond een dagje snorkelen op het programma. Voor de rest was de locals gadeslaan een interessante activiteit. De mannen waren de hele dag in de weer met het onderhoud van de dhows. Dhows zijn traditionele Arabische schepen gemaakt uit mangohout. Het werktuig van de lokale timmerlui komt niet van Bosch of Black & Dekker maar is traditioneel zelfgemaakt gereedschap.

Op het eerste zicht boden de spelende kinderen op het strand aan een turquoise oceaan een idyllische aanblik, maar de levensomstandigheden zijn er zeer armtierig (geen elektriciteit, stromend water of sanitair om maar iets te noemen). Dit staat in sterk contrast met de vele luxeresorts die de kust (ont)sieren. ‘Hakuna matata’ – Swahili voor “geen zorgen” – is een uitdrukking die we veel zagen/hoorden op Zanzibar. We weten het zo niet, volgens ons hebben de locals wel degelijk zorgen en het luxetoerisme zal deze zeker niet oplossen.

Voilà, er valt nog veel meer te vertellen over ons Afrikaans uitje, maar dan wordt dit verslag wel echt te lang.

* Swahili voor ‘Een goede reis!’
** Swahili voor ‘langzaam’

16-19/07/2016: vertrek met oponthoud in Istanbul
20/07/2016: Dar Es Salaam – Chalinze: 114km, 6u51, 16.6 km/u gem.
21/07/2016: Chalinze – Morogoro: 94km, 6u08, 15.3 km/u gem.
22/07/2016: Morogoro – Mikumi: 116km, 6u45, 17.1 km/u gem.
23/07/2016: Mikumi – Crocodile Camp: 66km, 4u04, 16.3 km/u gem.
24/07/2016: Crocodile Camp – Iringa: 123km, 8u19, 14.8 km/u gem.
25-27/07/2016: Safari in Ruaha National Park
28/07/2016: Iringa – Kisolanza: 58km, 3u51, 15.0 km/u gem.
29/07/2016: Kisolanza– Makambako: 29km, geneutraliseerde rit door wegenwerken
30/07/2016: Makambako – Chimale: 104km, 5u33, 18.7 km/u gem.
31/07/2016: Chimale – Mbeya: 75km, 4u59, 15.1 km/u gem.
01-05/08/2016: ziekenboeg in Mbeya
06-07/08/2016: Tazara Mbeya- Dar Es Salaam
08/08/2016: ferry naar Zanzibar
09/08/2016: Stone Town – Matemwa: 51km, 3u03, 16.7km/u gem.
10/08/2016: snorkelen in Matemwa
11/08/2016: Matemwa – Stone Town: 76km, 4u36, 16.4km/u gem.

Comments (8)

Hoi, dag Tine en Wim,

Amai, van (alweer) een bewogen avontuur gesproken! Met meer dan interesse gelezen en vastgesteld dat reizen per fiets steevast een onvoorspelbaar avontuur is. Hopelijk is Wim terug helemaal de oude. Ik ga mijn laatste fietsweek tegemoet in het mooie Nepal. Reisverslagen volgen nog. Hou jullie haaks!
Namaste,
Grégory

Celien van Jeroen

Ha! Het onbekende Afrika eens uitproberen, dacht het Oostendse fietsduo. Het is moeilijk tussen de regels lezen maar het lijkt alleszins wel een intense kennismaking te zijn geweest. Benieuwd naar ‘t life-verslag.

Waw! Weer een schitterend verhaal!
Wat een prachtige foto’s!!!

Wat een fantastisch reisverhaal is dit alweer. Het smaakt naar meer :). Tot gauw!

Ik betrapte mij erop dat ik alweer met open mond genietend jullie reisverhaal zat te lezen! Mooi!

Een zeer mooi reisverhaal. Het doet me watertanden en ik kijk uit naar het volgende avontuur!

Een mens zou bijkans zo op het vliegmachien springen om er (nog) eens heen te gaan. Wreed schoon foto’s. Alleen jammer natuurlijk van het microbiotische wildlife dat Wim te grazen nam. Gelukkig heeft het charmant treinritje, de vele beestjes en de eiland ervaring veel goed gemaakt.

Tine! Wim!

Hey! Oh man, so great to see you guys are still traveling and doing great things. We loved these recent posts…we still follow you! You guys are our favorite travelers…even though we can only look at pictures of your trips and cannot read the text..

Keep traveling! Keep riding! Those bikes are sweet…keep in touch and all the best!

Marc and Elsa

Comments are closed.