Bienvenue chez les Khmers

Thailand verlieten we via de vrij drukke highway 33, zeker niet het boeiendste stuk asfalt van onze tocht maar door de overstromingen waren er geen waardige alternatieven voorhanden. De rit werd op aangename wijze onderbroken toen we plots aan de andere kant twee fietsers zagen naderen, Sam en Fransesca zo bleek, twee Britten die we een maand geleden in Vietnam hadden ontmoet. Een bushokje bleek de ideale plek om wat bij te praten.

Na een vlotte afhandeling van de grensformaliteiten fietsten we Cambodja binnen. In de voormalige Franse kolonie kwam in 1975 de ‘Khmer Rouge’ aan de macht. Pol Pot en de zijnen hadden het plan opgevat om Cambodja om te vormen tot een marxistische coöperatieve landbouwstaat. Ze gingen hierbij drastisch te keer, tijdens het bijna vier jaar durende schrikbewind zijn er naar schatting 3 miljoen Cambodjanen of bijna een derde van de bevolking omgekomen. Een bril of zachte handen waren voldoende blijk van intellect en bijgevolg een reden om te worden geëxecuteerd.

De beladen geschiedenis van Cambodja is op vele plaatsen zichtbaar. In Battambang bezochten we een ‘killing cave’, een tempelcomplex waar duizenden Cambodjanen werden omgebracht en waar nu een memorial was gebouwd. Een 16-jarige jongen stelde zichzelf als onze gids aan, tot onze verbazing ging hij helemaal op in het vertellen van gruwelijke details en ervoer de hele periode als ‘funny’. In schril contrast daarmee was de emotionele getuigenis van onze gids in het Tuol Sleng museum, een voormalige gevangenis en martelplaats van de Khmer Rouge. De luchthaven van Khampong Chnang is nog een plaats met een pijnlijke geschiedenis. De tarmac werd er aangelegd onder barbaarse omstandigheden. Vele tienduizenden lieten er het leven. De site ligt er nu luguber verlaten bij.

Tegelijkertijd merken we dat het land vooruit wil, in het bijzonder de jonge generatie lijkt niet te willen focussen op het verleden. We ervaren de Cambodjanen als een bijzonder ondernemend volk. Niet dat de omstandigheden ondertussen ideaal zijn, de huidige machthebbers zijn niet zuiver op de graat wat het verleden betreft en ook corruptie is een groot probleem. Als de politie je tegenhoudt is het meestal om hun schamele maandwedde aan te vullen. We hebben ons in die context alvast een pakje sigaretten aangeschaft.

In Phom Penh pakten we eindelijk de vroege vluchters Louis & Lysanne terug, twee Canadezen die voor twee jaar de wereld fietsgewijs verkennen. We fietsten de voorbije maanden een, in grote lijnen, vergelijkbare route in Zuid-Oost-Azië. In Phnom Penh is er meer voorhanden dan een bushokje om ervaringen uit te wisselen en samen genoten we in ‘La patate’ van de geneugten van de Belgische keuken. De ‘bazooka hamburger’, een stevige portie frieten en de dame blanche moeten ons ruim voldoende energie opleveren tot in Siem Reap. Didier, de sympathieke eigenaar, bleek van vele markten thuis. Hij gaf ons enkele verhelderende inzichten in zijn nieuwe thuisland. Toen ook nog de Belgische consul op zijn fiets arriveerde was de Belgische avond compleet. En van Belgen gesproken, met de feestdagen hebben we overkomst van Katie, Roeland en hun kids.