Voor onze trainingstocht te Paaschen lieten we ons leiden door waar de zonne het meest zou schijnen. Met die vroege zomer (lang leve die opwarming) kwamen zowat alle buurlanden in aanmerking. We opteerden voor het Sauerland. Deutschland, jawohl. Vergeten en vergeven (of zoiets).
Begin dit jaar hadden we wandelgewijs de streek al ‘ns verkend, nu was het tijd om er op ons favoriete vervoermiddel te vertoeven. De autorit naar Attendorn verliep voorspoedig. Nadat we de 46kg bagage op onze 2 fietsen hadden geladen en nog een halal-salami bij de plaatselijk Turk hadden gekocht waren we klaar voor vertrek. Wisten wij toen veel dat den diepgelovigen Duits de winkels zou sluiten van Goede Vrijdag tot en met Paasmaandag… Soit, we gingen toch niet naar daar om te shoppen.
Al vanaf de eerste kilometers bleek dat het een gevarieerde tocht zou worden. Op en neer door naaldbossen, loofbossen in fris lentegroen, velden. Over grindwegen, boswegels, kleine asfaltwegen,… Een waar paradijs voor fietsers. Duitsland beschikt over een uitgebreid arsenaal aan fietsroutes die je vlot langs rustige wegen leiden. Via de knooppuntachtige website “http://www.radroutenplaner.nrw.de” klikten wij onze route digitaal aan elkaar.
Den Duits bleek bijzonder vriendelijk, goedgemutst en behulpzaam te zijn. Telkens wanneer we een kaart bovenhaalden stopte er wel iemand om ons aanwijzingen te geven. Wanneer we dan toch een foute weg insloegen werden we vanop het balkon de goede richting uit gederigeerd.
Het Sauerland wordt hier door de locals ‘klein Tirol’ genoemd. Wit geplamuur, mooie houten balken, uniforme huizen blijken toch een stuk mooier dan de Vlaamse kakofonie. Na 3 dagen fietsen bereikten we de Edersee waarrond één van de laatste oerbossen van West-Europa ligt. Wunderschön. Vanaf hier keerden we terug westwaarts. Binnenkort moeten we gelukkig zo snel niet meer keren 🙂
De plotse zomerse temperaturen zorgden ervoor dat het Sauerland bedekt werd door een reusachtige wolk stuifmeel. Normaliter levert dit bij Wim de nodige allergische reacties op maar het stuifmeel was zo overdadig dat zijn lichaam er blijkbaar geen beginnen aan zag.Verder bleek haribo snoepgoed ook een uitstekend medicament voor pijnlijke knieën: Haribo … macht kindern frohe.
Op Pasen zelf mochten we vanop ons wildkampeerplekje boven op een heuvel nog een vreemde Duitse gewoonte aanschouwen: in alle omringende dorpen werden kerstbomen verbrand. Vraag ons ook niet waarom.
Met een obligatoire bratwurst en een halve liter bier kon de meer dan geslaagde trainingstocht worden afgesloten.
21/04/2011: Attendorn – Morsbach, 59km, 3u26, 17,1km/u gem.
22/04/2011: Morsbach – Bad Laasphe, 90km, 6u10, 14,6km/u gem.
23/04/2011: Bad Laapshe – Bringhausen, 92km, 6u, 15,3km/u gem.
24/04/2011: Bringhausen – Elohe, 103km, 6u52, 14,9km/u gem.
25/04/2011: Elohe – Attendorn, 35km, 2u08, 17,1km/u gem.
Schön, schön, een mensch zou onmiddellijk zin hebben ook naar de Deutsche landen te trekken door jullie verslag.
Mijn favoriete vervoersmiddel zou echter de möbilhöme zijn 🙂 kwestie van die opwarming nog wat concreter te maken.
Tschüss
Kathleen
Dag Tine & Wim,
Het Sauerland lijkt me inderdaad een leuke bestemming maar zal wellicht in het niets vervallen met jullie “uitsapje” vanaf 5 juli 😉 Ik wens jullie het allerbeste de volgende 13 maanden, doe vele onvergetelijke indrukken op, verrijk je geestelijk en kom gezond en behouden terug! Tot later.
Collegiale groeten,
Nico
We wensen jullie heel veel plezier, veel ervaring, veel genieten,… We zullen je missen in de Delhaize.
Wees voorzichtig!!
We volgen jullie op de voet! Ale, vanachter de computer he!
Peggy en Ann
Dag Tine en Wim
De max wat jullie allemaal gaan doen! De site staat al bij mijn favorieten. Zo zal ik niets van jullie avontuur missen! Heel veel succes! Geniet van alles wat je ziet, ruikt, hoort en voelt.
*Jaloers 😉
Groetjes
Charlotte Vandenberghe, SIGO
Hey Tine en Wim
De tijd vliegt… Het is al zover. Voor ik nog een bezoekje kon brengen, gaan jullie er vandoor. Geniet met volle teugen van alle impressies en de vele fantastische momenten die jullie zullen mogen beleven. Forceer je niet, zodat je heelhuids terug komt.
Liefs
Angelica x
Ik wens jullie een goede start en een behouden thuiskomst. En daartussen alles wat jullie hartjes wensen: avontuur, muggensteken, niet teveel rustientjes moeten plakken, interessante ontmoetingen, niet teveel van “den dunne” (jullie zijn wel een en ander gewend natuurlijk) en verder alles wat we van hier uit niet kunnen voorzien. Vertrouw op je ervaring en gezonde verstand, hogere machten helpen je dan vanzelf!
Het ga jullie goed en tot volgend jaar,
Jan
Fiets ze ! All the best en weet dat er velen zijn die in gedachten mee op trektocht gaan en julliie op de voet, euh fietsband, zullen volgen. Het is alvast een hele onderneming die jullie heel wat horizonten zal laten zien en heel wat unieke ervaringen zal bezorgen… Denk dan bij een eventueel ondergaande of opkomende zon dat de thuisblijvers of meebelevers always connected zijn… Tot nieuws…
pvda