Scroll Top

Potten & pannen

Vanuit Vientiane, de hoofdstad van Laos, keerden we op onze stappen terug. We fietsten het traject naar Phou Khoun een tweede keer, nu van zuid naar noord. Doordat het geasfalteerde wegennet in Laos vrij beperkt is en doordat de dirtroads op het einde van het regenseizoen niet echt een optie zijn, waren er geen alternatieven om de “plain of jars” en dan verder de grens met Vietnam te bereiken. Ik zie ons in België nog niet zo direct de E40 tussen Oostende en Aarlen heen en terug fietsen, maar we zijn hier dan ook niet in België: er is hier nog steeds nagenoeg geen verkeer, er zijn spectacualaire karstgebergten te bewonderen en te beklimmen en je kan er in alle ‘wegrestaurants’ rijst eten.

Voor de foodies onder jullie, nog een extra woordje over ‘teten’ alhier: rijst kennen ze hier in twee varianten. Sticky rice geniet de voorkeur van de locals, wordt in een balletje gedraaid, al dan niet in een vissaus gedopt en met de rechterhand gegeten. Onderweg zien we vaak kinderen met een homp ‘khào niaw’ in de hand. Onze voorkeur gaat naar de fried rice, meestal vergezeld van kip, ei en groenten. Bij deze optie worden vork en lepel gebruikt.
Een andere klassieker is noedelsoep: een bouillon met wat glasachtige noedels, moeilijk te definiëren groente, kip en vermicellie. Goedkoop en lekker, maar voor fietsers valt het aan te bevelen op de noedelsoepdagen de nodige hoeveelheid Snickers te voorzien zodat een scherp zicht kan worden behouden.

In steden als Luang Prabang, Vang Vieng en Vientiane zijn er een behoorlijk aantal westerse restaurants aanwezig: de klassieke steaks, hamburgers, pasta’s en pizza’s staan er op de menukaart.
We konden in Laos ook al twee keer proeven van de Belgische keuken: onze keuzes waren stoverij met frietjes en mosselen met frietjes. Voor de afdeling bakkerij hebben de Fransen destijds ook een aantal recepten achtergelaten. In bovengenoemde steden konden we over croissants, chocoladekoeken, diverse après-midi’s en stokbrood beschikken. En of hier voor ons wordt gezorgd.

Of het nu westerse delicatessen zijn of lokale proeverijen, er is een zekerheid: ons eten wordt vaak vergezeld van Beer Lao, Laos’ nationale trots. De hoofdbrouwer genoot haar opleiding in Tsjechië (een volk van bierdrinkers) en de smaak van Beer Lao is gebaseerd op die van de Tjsechische pils. De typische gele bierkratten zie je overal en al van verre staan.

In Phonsovan bezochten we de plain of jars: zo’n 2500 grote, oude kruiken van onbekende afkomst staan verspreid op de heuvels rond Phonsovan. De wie, wat, waarom-vragen over de kruiken blijven onbeantwoord. Dit is een van de zwaarst gebombardeerde regio’s in de oorlog en het mag een klein mirakel genoemd worden dat zoveel kruiken overeind zijn gebleven. Het was een fijne wandeling in het gezelschap van een Nederlandse en Australische vakantiefietser.

04/10/2011: Vientiane – Na Keun: 97km, 5u20, 18.1 km/u gem.
05/10/2011: Na Keun – Vang Vieng: boottocht over Nam Ngum Reservoir, daarna 26km, 1u32, 16.5 km/u gem.
06/10/2011: Vang Vieng – Nam Ken: 81 km, 5u35, 14.5 km/u gem.
07/10/2011: Nam Ken – Nam Chat: 86km, 6u59, 12.3 km/u gem.
08/10/2011: Nam Chat – Phonsavan: 78km, 5u40, 13.8km/u gem.
09/10/2011: Phonsavan: rust & sightseein

Comments (10)

Nathalie Demeyere

mmm… lekker…. Op je stappen terugkeren… zo manipuleer je natuurlijk wel de uitslag van de prijsvraag 🙂 Leuke foto van de fietsen op de boot!
Groeten,
Nathalie

Hey Tine en Wim
Op deze druilerige, herfstige zondagmorgen de tijd genomen alle mooie foto’s eens rustig te bekijken. Ze zijn prachtig (zeker die van de vlaggetjes) . Ik ga er zeker en vast gebruiken waar ik kan en dan vertel ik meteen ook over jullie ‘fietsvakantie’ ha ha ha. By the way … er staan toch geen rechten op die foto’s hé? Zo ja, breng ik dit wel in orde als je thuis bent met een fijn gebakje met … wel te definiëren ingrediënten. 😉
Alle goeds
Karla

Het eten ziet er in ieder geval lekker uit. Maar de combinatie Snickers met noedelsoep daar zie ik het verband niet goed van in?
Groeten,
Gino

Effe ons zondags menu schetsen:

ochtend: heerlijke vloerpistolets met schelletjes verse jonge kaas geaccompagneerd met koffie, vers fruitsap en actimel

middag: aperitief (frisse cava) met de beste chips ter wereld: geribbelde layschips alsook met een toastjes besmeerd met een heerlijke vismousse op z’n Christines

verse groentensoep en daarn

woeps, bericht te vroeg afgebroken door een ongecontroleerde vingerbeweging

daarna dus kip in de oven op z’n Jamies met heerlijke patatjes en verse appelmoes van eigen kweek

als toetje: heerlijke taart (van de bakker) met koffie

Hmm!
N.B. Op de achtergrond geen gebergte, alleen den hof 🙂

bedankt voor het culinaire verslagje (alsook voor de foto van de benen). dikke kus e

Heilaba Tine en Wim!

Wat een zalige foto’s! Vooral Tine op die olifant is hilarisch. Zit dat even comfortabel als je fietszadel?
‘kStel voor dat we volgend jaar olifanten vragen aan Christel om op de Ijzer te varen ipv onze ‘gewone’ kajakken. Wedden dat de gasten ons niet zullen durven nat maken of omkantelen?

Groetjes
Valerie

Tine en Wim
‘k Heb een hele reeks prachtige foto’s bekeken. Je zou er een schitterende kalender of mooie prentkaarten van kunnen maken. ‘t Verbaast mij ook een beetje dat je alleen maar rijst en kip en groenten eet, en dat je niet klapt van al dat konijn: Ban Keun, Na Keun. Variatie genoeg, zo lijkt mij.
‘t Is te zien en te horen dat jullie er van genieten. Doe zo verder, maar trek het ook niet te lang hé, want we beginnen je nu al een beetje te missen.
En toch bestaat de school nog!
Groeten,
Koenraad

Komen hier vandaag twee fietsers uit Oostende door godvergeten Arusha gefietst en blijken ze jullie ook al te kennen…
Als julllie twee nu eens als “tandem” zouden opkomen als presidentsduo voor de hele wereld, dan winnen jullie gegarandeerd.

Zoals altijd: blijf reizen, blijf schrijven

Dag Tine en Wim, wat een prachtige reis maken jullie! Prachtige foto’s en rake beschrijvingen, leuk om te volgen. Blijf genieten! Lieke

Comments are closed.