3/05/2005 El Cerrito – Cerro Castillo (Chile) 124 km – 6u04min – gem. 20.4 km/u Met de prietpraat die Vinciento Lassoz gisterenavond kwam te verkopen kan je zonder veel problemen 3 afleveringen van Jambers vullen. Vinciento in cijfers: 4 keer getrouwd (en evenveel keer gescheiden), 12 kinderen (waarvan hij zeker was), met 110 vrouwen naar bed geweest (putas niet inbegrepen), enz. . De goorste details zal ik jullie besparen, om 21u had ik er genoeg van en zocht mijn bed op. Vanaf El Cerrito is er een alternatieve route mogelijk naar Tapi Aki. Het ripio-alternatief is 70 kilometer korter en gunstiger qua ‘windinslag’.
moving south
24/04/2005 Perito Moreno – Bajo Caracoles 128 km – 7u45min – gem. 16.5 km/u Na het ontbijt liet ik Niklaus en zijn fanatieke fan achter in hotel Americano, Ruta 40 wachtte me op. Tot mijn verrassing kreeg ik nog 20 kilometer asfalt cadeau, daarna werd er overgeschakeld op ripio van degelijke kwaliteit. Tijdens de eerste uren was het terug bitterkoud, gelukkig was een ander gevreesd natuurelement nergens te bespeuren, het was windstil. De pampa was vandaag nooit eentonig. Op tijd en stond moest er wat geklommen worden waarna ik in een nieuwe vallei telkens op een schitterend kleurenpallet werd getrakteerd.
16/04/2005 Puerto Ramirez – La Junta 102 km – 6u07min – gem. 16.7 km/u Deze morgen werd ik gewekt door het getik van de regen op het dak. Een zonnestraal door het venster leek me een fijner ontwaakgebeuren maar er viel helaas niet te kiezen. Ik nuttigde wat oud brood en een tas Nescafé en verliet de bescheiden hospedaje ‘El Cruce’. Gisteren had ik voor het slapengaan nog ontdekt dat de volledige kamer uit asbest was opgetrokken, dan denkt een mens ‘ns dat hij gezond bezig is.
8/04/2005 Junin de los Andes – Villa la Angostura 152 km – 8u26min – gem. 18 km/u Al vroeg in de (zonnige) morgen kon ik kennismaken met de Argentijnse wind, deze blijkt wel degelijk een klasse apart te zijn. Na 2 uur vechten met mijn onzichtbare tegenstander bereikte ik San Martin de los Andes. Dit toeristenoord was best gezellig maar veel meer dan het nuttigen van een 2e uitgebreid* ontbijt deed er ik niet. Ik vervolgde mijn tocht en verliet San Martin de los Andes langsheen het lago Lacar. De aanwezige bergen zorgden voor een toename in het klimwerk en een afname van de tegenwind. Wat mij betrof was dit een goede deal.
11/03/2005 San Pedro de Atacame – rustdag De klassieke ingredienten van een rustdag: fietsonderhoudsbeurt, wassen & plassen, internet-update, koolhydraten opslaan, rusten, … Verder besteedde ik ook wat tijd aan de verwerking van een lichte cultuurschok. Goed georganiseerde resto’s met een gevarieerd aanbod, werkende toiletten met toiletpapier voorradig, bedden langer dan 1m60, winkels met gevulde rekken, bestuurders in hun auto ipv eronder, … het is even aanpassen na een verblijf van ruim 6 weken in de bergen van Peru en Bolivia. De ‘luxe’ blijkt echter ook een prijskaartje te hebben, een middagmaal voor 1$ zullen we hier in Chili wellicht niet meer vinden.
22/02/2005 Copacabana – Huarina 85 km – 4u35min – gem. 18.5 km/u Deze morgen kropen we na het ontbijt terug in bed, inderdaad het regende. Rond 9u bleken de weersgoden ons gunstiger gezind en maakten we ons klaar voor een nieuwe fietsdag langs lago Titicaca. We verlieten Copacabana op een stijgende weg. Na een uur klimmen bevonden we ons op 4250 meter hoogte, ondertussen werden we links en rechts getrakteerd op schitterende zichten over lago Titicaca.
17/01/2005 Cancas – Talara 110 km – 5u14 – gem. 21 km/u Deze morgen werd al snel duidelijk dat de kustlijn in Peru niet overal even vlak is. Niet dat we in ademnood kwamen, maar er moest toch geklommen worden. Rond 11u kwam ook de wind stevig opzetten. Het is niet slecht om op zo’n moment met 2 fietsers onderweg te zijn, al zit de trailer van Niklaus soms behoorlijk in de weg. Er was vandaag ook plaats voor enige feestelijkheden, op kilometer 15000 werden de drinkbussen nog ‘ns bijgevuld.
9/01/2005 Quito Deze morgen assembleerde ik met de nodige liefde mijn fiets. Het rijtuig verkeert nog steeds in perfecte staat, Moving Store leverde duidelijk een kwaliteitsfiets :-). De komende 5 maanden moet dit alumiumen ros mij de resterende 11000 km verder zuidwaarts brengen. Verder bezocht ik tijdens mijn enige dag in Quito nog een artisanaal marktje, een park waar jong en oud aan het sporten waren en een leuk restaurant. Naar goede gewoonte keek ik ‘s avonds nog even in mijn hart.
14/12/2004 Liberia – Tamarindo 78 km – 4u16min Vandaag fietsten we tot in Tamarindo Beach. Niklaus heeft er een vriend uit Zwitserland wonen en het lijkt ons dan ook een geschikte plaats voor enkele rustdagen. Na enkele tientallen kilometers asfalt kozen we in Sardinal voor de Monkey Trail, een dirt-road die ons tot in Tamarindo moest brengen. Het duurde een tijdje vooraleer we de juiste route te pakken kregen maar uiteindelijk vonden we het fijne pad (incl. river-crossings en steile hellingen) door de Costa Ricaanse jungle. In Brasilito nuttigden we, voor de verandering, nog ‘ns een spaghetti. We stelden vast dat het met de prijzen alhier best nog meevalt. Ik betaalde zo’n 4$ voor een spaghetti en een liquado de pina – dit alles met zicht op de Pacific.
10/12/2004 Chinandega – Managua 145 km – 7u02min – gem. 20.1 km/u Vlakke wegen vandaag, dus we dachten dat de te leveren inspanning wel zou meevallen. Helaas werd snel duidelijk dat we iets over het hoofd hadden gezien. We hadden met de factor wind geen rekening gehouden, hij kwam ons met hoge snelheid tegemoet, van over de Pacific. Afwisselend probeerden we ons een weg naar het zuiden te beuken. Ik had de indruk dat dit bij Niklaus net iets vlotter liep dan bij mij.