Vorst in Thailand

Na China, Laos & Vietnam is Thailand het volgende land op ons to do-lijstje. Het verschil in welvaart tussen de communistische (?) staten en het kapitalistische Thailand is immens. Marxistisch gedachtegoed, centraal geleide planeconomieën,… in de praktijk is het proletariaat er niet beter van geworden.

De bevrediging van de primaire behoeften voedsel, kledij & onderdak gebeurt in Thailand op een vergelijkbare wijze als in het Westen. Als de welvaart van een land kan worden bepaald aan de hand van de body mass index van de monniken dan zit het in Thailand wel snor. Hier geen monniken die in een gespierd ontbloot bovenlijf met kapmes of zijs aan het werk zijn, maar iets gezettere collega’s die het lijf en beginnende hangborstjes zedig bedekken.
Thailand blijkt een paradijs voor de hongerige fietser. De Thai houdt van lekker eten en brengt hiervoor graag een bezoek aan een van de vele eettenten. De geur van barbeque hangt van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat in onze neus. Daarenboven vind je in Thailand in elk boerengat een 7 eleven of equivalent.

Het koninkrijk Thailand wordt geregeerd door koning Rama IX (aka Bhumibol), aan de macht sinds 1946 en daarmee de langst zittende monarch ter wereld. De inmiddels 84-jarige man is hier een graag gezien persoon. Gemiddeld elke 100 meter komen we zijn beeltenis tegen, gaande van affiches in A0 formaat, over 20m2 posters tot met bladgoud bedekte triomfbogen. Misschien een tip voor het vaderland: die steenwegen bij ons kunnen best wat opgevrolijkt worden.
En nu we toch koninkrijken aan het vergelijken zijn. In 2006 kreeg een militaire coup de ‘goedkeuring’ van Rama IX, dit om een einde te stellen aan de onhoudbare politieke situatie. Sire, misschien een ideetje?

Tijdens een ’walking street’ (avondmarkt) in Chiang Rai konden we naast het degusteren van insecten eveneens kennismaken met het patriottisme van de Thai. Plots galmde het volkslied door de luidsprekers en werd het integrale straatbeeld bevroren. Jong en oud bleven zwijgend en stokstijf stilstaan tijdens de hymne. Wellicht krijg je Yves Leterme ook zover tijdens uitvoering van de Marseillaise.

Onze route in het noorden van Thailand flirtte met de Laotiaanse en Birmaanse grens, een streek die bekend staat als de ‘Golden Triangle’. Het onherbergzame gebied wordt bevolkt door verschillende hill tribes die in de loop der eeuwen uit China, Birma en Laos naar hier zijn geëmigreerd. Elke hill tribe heeft zijn eigen taal en specifieke culturele gebruiken. Diep in de junglebergen haalden ze er hun inkomsten voornamelijk uit het telen van papaver.
De voorbije decennia werden de hill tribes door de Thaise overheid aangemoedigd om over te schakelen op andere gewassen. Het is menens om de papaverteelt te bannen.We passeerden diverse drugscheckpoints. Ook helikopters worden hiervoor ingezet, terwijl wij initieel dachten dat we ons vooraan in de koers bevonden.

Ondertussen genieten wij hier volop van de zon en een knalblauwe lucht. Volgens de Thaise medemens is de winter echter aangebroken. Ze kijken ons dan ook stomverbaasd en meewarig van onder hun muts aan als wij in ons topje voorbij fietsen. Toegegeven, ’s morgens om 8u is het hier slechts een schamele 15 graden, vanaf een uur of 10 halen we gelukkig makkelijk de 30 graden.